Artikel uit Provinciale Zeeuwse Courant van 21-05-2005
wielrennen Een ontmoeting met Armstrong
Kom, dacht Toon Deij uit Axel, ik heb kanker, dat is een tegenvaller, maar zo lang ik nog leef, ga ik er iets moois mee doen. Wat dacht u van een tweeduizend kilometer lange fietstocht met vrienden naar Spanje. En dat het geld van de sponsors voor die tocht naar het kankerfonds gaat.
Hij belde met een kennis
die een rol heeft binnen de ploeg van Lance Armstrong. „Kan ik eens een uurtje
met Lance praten, over mijn ziekte en over de tocht“, zei Toon, alsof het niet
ging om de zesvoudige Tourwinnaar, maar om een doodgewoon rennertje.
Dat regel ik, zei de man. Kom maar langs.
Toon Deij is ook niet zó maar een ziek mens. Hij kon het met zijn kledingzaken
nog zo druk hebben: de zomer was voor de Tour de France. Daar trok hij elk jaar
naartoe, met een camper of een tent, 25 jaar aan een stuk. Met emmers vol kalk
om in de bergen de letters Deto Jeans op de weg te kalken. Totdat hij in 2003
van de doktoren het bericht kreeg dat hij aan een ongeneeslijke kanker lijdt.
Toon had nu al dood moeten zijn, dachten wij vorig jaar rond deze tijd. Daar was
hij zelf ook al bang voor. Ik ga dood, zegt mijn dokter, maar ik blijf er tegen
vechten. Dat zei hij op zijn ziekbed na een ingrijpende operatie en de
chemokuren om zijn leven nog wat te rekken.
Wie hem nu ziet, op zijn snelle racefiets, in een snel pak, zou denken dat er
een wonder is gebeurd. Die bruine kop, dat afgetrainde lichaam, dat soepele
beentempo: het doet denken aan een wielrenner in de fleur van zijn leven. Tegen
iedereen die vraagt naar zijn ziekte zegt Toon: „Ik wil de kanker uit mijn lijf
fietsen.“ Het is met die onaflatende wilskracht dat hij bijna elke dag met de
fiets op pad gaat, tot ver in België, over de Vlaamse heuvels, over de kasseien
van de Paddestraat en langs al die mooie cafeetjes die hij van binnen en buiten
kent. Voor honderdvijftig kilometer per dag draait hij zijn hand niet om.
Door zijn ziekte heeft hij de andere kant van het leven gezien. Toon Deij wil
iets terugdoen voor de bestrijders van kanker en heeft een grootscheepse
sponsoractie op touw gezet. Met vijf vrienden fietst hij vanaf 27 augustus naar
Moraira, in de buurt van Benidorm aan de Spaanse oostkust. Tweeduizend kilometer
in een kleine twee weken.
Hij fietst al weken langs alle bedrijven in zijn omgeving om geld in te zamelen
voor het kankerfonds. „Ik heb een afspraak met Lance Armstrong om te praten over
de tocht en over kanker“, zei hij deze week. Dat klinkt nogal gewichtig, maar
Toon heeft toevallig een vriend in het begeleidingsteam van de Texaan. De
Zwitserse ex-renner Jogi Müller heeft hij leren kennen in de Tour de France.
„Hij kwam altijd om drinken vragen als ik met mijn camper in de bergen stond.“
Dat is uitgegroeid tot een blijvende vriendschap. Toon heeft een van zijn
jongens zelfs naar de renner genoemd en werd uitgenodigd op zijn bruiloft.
Jogi Müller is nu perschef van Discovery Channel en Armstrong. Voor de flyers en
de website van de tocht heeft de Tourwinnaar al een berichtje gestuurd met zijn
handtekening. Kort voor de start van de Dauphiné Liberé, over twee weken, kan
Toon langskomen voor een ontmoeting. „Ik neem de fiets mee, dat praat wat
makkelijker“, zei hij.
Mooi voor de foto is het ook: Lance Armstrong trekt een sprintje met Toon Deij.
Frits Bakker